Het zuidereiland... (en een ongelukje :(...)

was echt waanzinnig mooi!!! Het is zo afwisselend qua natuur, dat je er uren, dagen kunt rondrijden en helemaal niet verveeld raakt. Van gletsjers tot bergen, van groene weilanden met schapen en koeien tot super mooie stranden en van kleine dorpjes met slechts drie straten (daar hebben ze er heel veel van hier in NZ) tot grote steden waar van alles te beleven valt.... (zie foto's...)

Ik ben mijn tien dagen begonnen en geeindigd in Christchurch. Ik vloog woensdagavond van Auckland naar Christchurch en heb donderdag lekker een dagje alleen in Christchurch rondgedwaald. Had ik even nodig. Mijn huisgenootjes zijn geweldig, maar zoals de meesten van jullie weten heb ik de tijd voor mezelf zo af en toe wel even nodig. En dat is nogal moeilijk in 'Flat 6C', want er is altijd wel iemand thuis....
Maar goed, Tim (Duitse jongen, 23, die ik in het vliegtuig heb leren kennen) kwam me donderdag ophalen. We hebben lekker gegeten en nog een drankje gedaan en zijn de volgende ochtend naar Hamner Springs gereden. Dat was echt een desillusie! Wij dachten dat het Hot Water Springs waren middenin de bergen, maar het was zo ontzettend toeristisch! We moesten tien dollar betalen en het was gewoon een klein zwemparadijs, inclusief waterglijbaan en rondrennende kinderen. Ik moet toegeven, het water was warm... maar dat was ook ongeveer het enige... Het dorpje op zich was erg mooi gelegen, maar er viel nu niet echt veel te beleven...
Volgende ochtend dus maar weer verder gereden naar de westkust: gelunched in Greymouth (saai!), toen een stukje naar het noorden gereden naar de Pancake Rocks - wetenschappers weten nog steeds niet die rotsen zo zijn gevormd in de vorm van gestapelde pannekoeken. Hoe moet ik het dan weten!??! Frustrerend! - en toen via de kust weer naar beneden gereden naar de Frans Jozef Glacier (Gletsjer). We hadden Dana (Amerikaans vriendinnetje hier uit Student Village die al liftend het zuidereiland heeft verkend) inmiddels opgepikt.
Nachtje in een hostel geslapen, 's ochtends naar de gletsjer gelopen (was cool) en 's middags verder gereden naar Wanaka: dat was echt zoooooo mooi! Vanuit het hostel hadden we uitzicht op een immens meer omringd door bergen. De herfstkleuren op de bomen maakte het helemaal af.. Een van de mooiste plekjes die ik heb gezien tot nu toe.
Tim besloot om terug naar Mt Cook te gaan, want hij moest weer werken. Heb toen maandag de bus naar Queenstown genomen. Weet niet waarom iedereen daar zo'n hype van maakte. Vond het niet erg bijzonder. Je kan er een heleboel extreme sporten doen, maar daar is het voor mij dan ook wel mee gezegd. In Queenstown kwam ik Claire (mijn huisgenootje) en haar moeder tegen en ben met hun meegereden naar Dunedin. Was lekker om weer even in een echte stad te zijn: Dunedin was gaaf! Na twee nachtje besloot ik weer terug te gaan naar Christchurch, waar mijn reis helaas weer eindigde.

Ok, dat was in het kort wat ik heb gezien. De foto's geven een idee... Heb nog niet echt activiteiten gedaan, omdat ik weet dat ik in de zomer met tante Ria weer terug zal komen en dan wrs alles zal gaan doen (of niet tante!??!).

De reis was erg gaaf, alleen het einde was een beetje jammer. Sarah kwam me ophalen van het vliegveld in Auckland en we waren al weer terug in Hamilton, ongeveer tien minuutjes van de campus, toen een mevrouw het nodig vond om tegen de achterkant van mijn auto aan te rijden :(. We stodnen te wachten voor een voorrangsweg en ze dacht dat wij al optrokken, maar helaas... Hele bumper kapot, kofferbak ingedeukt en gekrast... Heb mijn auto maandag naar de Panel & Paint gebracht en het is nu afwachten hoe groot de schade is. Heb zelf mijn kofferbak niet opengemaakt, want dacht dat ik hem wrs niet meer zou kunnen sluiten. Alleen van de buitenkant schatte hij het al op 1500-2000 dollar (heb 2450 betaald voor de auto, dus kun je nagaan), dus moet nu afwachten wat de verzekeringsmaatschappij gaat beslissen. We'll see... Maar heb dus nu even geen auto en dan besef je hoe snel je daar aan gewend bent geraakt. Gelukkig zijn Sarah en ik ok. Ik heb helemaal nergens last van, alleen Sarah slikt nu wel pillen, omdat ze last heeft van haar nek. Hoop dat het niets ernstigs of blijvends is.

Gisteren echt onwijs gelachen. Ivy (mijn huisgenootje uit Hong Kong) was jarig. Het is niet hun cultuur om met jongens uit te gaan. Doe je eigenlijk alleen als je denkt dat het echt voor langer wat zal worden of hij uiteindelijk je man zal worden. Ze heeft dus ook nog nooit een jongen gezoend en wij dachten dat het grappig zou zijn om een stripper in te huren. Dus we waren aldoor een beetje aan het geinen over wat voor beroep haar toekomstige man zou moeten hebben. Kwamen uiteindelijk uit op een lifeguard. Helaas bleek het een beetje te duur te zijn om een stripper in te huren (en misschien zou zij het toch niet helemaal aankunnen), maar Annie had met stoepkrijt op de muur een lifeguard getekend (in onze flat). Echt heel erg grappig. Overal slingers, ballonen, in Chinees 'Happy Birthday' op de muur. Het was echt een gekkenhuis. Maar goed, Ivy is gek op karaoke, dus hebben we een karaoke dvd gehuurd en een paar uur karaoke gedaan: dat was echt zo grappig! Het was een gekkenhuis gisteren, maar super leuk: Claire had een taart gebakken, Annie en ik hadden samen gekookt, Hara had allemaal lekkere dingen gekocht...

Nu weer back to reality en weer hard aan de slag met de studie. Heb trouwens mijn eerste assignment gehaald met 75% (A- hier), dus daar was ik erg blij mee. Weet nu ook een beetje wat ze verwachten.

Oh ja, ben niet gekozen voor de commissie, maar kon er niet erg verdrietig om zijn. Wist al niet zeker of ik het echt wilde. Zou leuk geweest zijn, maar ook een verplichting aan een kant. En met al die reisjes die ik hier maak, zou het wrs toch niet echt opschieten...

Nou goed, ga weer iets doen. Anders denken jullie echt dat ik hier alleen maar voor de fun ben en dat is natuurlijk niet zo ;)! Moet toch wel uiteindelijk dat diploma zien te halen; in one way or the other...

Take care,
Liefs