Peru en Bolivia

We hebben er al weer bijna 3 weken op zitten hier in Zuid-Amerika, dus we vonden het wel tijd worden voor een (korte) update. Op dit moment zit Mark ergens in een mijn hier in Potosi (de hoogst gelegen stad ter wereld, lekker voor mijn hoogteziekte hihi), maar dat leek me voor mij niet zo´n geniaal idee. Kruipend door kleine en donkere gangetjes waarbij je stoffen inademt die je niet hoort in te ademen en weinig zuurstof binnenkrijgt zouden samen bij mij denk ik voor een (kleine) paniekaanval zorgen. Leek me interessant om te zien onder welke embarmelijke omstandigheden de mensen hier nog steeds werken, maar heb het toch maar aan Mark overgelaten. En ach, dan heb ik weer even tijd om jullie op de hoogte te brengen van onze avonturen hier. Oh by the way, ik zou graag een paar foto´s willen uploaden, maar de sub lijkt hier nog niet echt werken. Ga het straks dus nog even op een andere computer proberen, maar anders houden jullie die nog te goed!

We zijn ons avontuur begonnen in Lima; een te grote stad om in een dag echt iets van mee te krijgen. Na twee nachten zijn we naar Cusco gevlogen waar ons Inca Trail avontuur begon. Zoals de meesten van jullie weten, ben ik niet de grootste hiker en heb ik er zeker verstandig aan gedaan om in Amerika alvast wat te oefenen. Maar ja, hoe bereid je je voor op de ijle lucht op de die hoogte en het klimmen van meer dan 1000 meter over een kilometer of 6? We hebben het op momenten dus best zwaar gehad, maar had gedacht dat ik nog meer moeite met het lopen zou hebben. De kou ´s nachts was misschien nog wel zwaarder (gelukkig had ik mijn muts, handschoenen en shawl bij me Diaan, thanks!). Maar vooral mijn misselijkheidsaanvallen als gevolg van de hoogte waren niet echt fijn. Gelukkig had Mark nergens last van en kon ik hem af en toe mooi als loopstok gebruiken, haha! Bij mij ging het ook beter wanneer ik liep. Vooral tijdens stops sloeg de misselijkheid toe; één keer zelfs bijna tot flauwvallen toe. We hebben toen ook besloten om op ons eigen tempo door te lopen een paar info sessies over te slaan. Een goede beslissing! Vooral de derde dag was super mooi qua natuur en uitzichten. Ik vond de eerste twee dagen een beetje suf, alhoewel Mark de eerste dag wel heel erg leuk vond. We kwamen nl door een aantal dorpjes heen. De tweede dag draaide alleen om het halen van de top (4215 meter) om vervolgens weer af te dalen. De vierde dag was het hoogtepunt: Machu Picchu! De poort ging om half 6 ´s ochtends open en alle groepen renden als vee over het pad. Echt belachelijk! Alsof Machu Picchu zou verdwijnen. Die wandeling duurde ongeveer 2 uur, dus dat viel wel mee. Ware het niet dat nerd Linda in het donker over een steentje struikelde en haar hele knie openhaalde. Toch maar doorgelopen, anders werd ie stijf... En dat was ook zeker zo de dagen erna. Ook mede door de spierpijn van het dalen en de druk op de knieën. Hoewel zwaar, toch zeker de moeite waard. Indrukwekkend om te zien hoe de Inca´s dat in die tijd hebben weten te bouwen!

Na de Inca Trail hebben we onze reis vervolgd naar Nasca waar we met een klein vliegtuigje over de Nascalijnen zijn gevlogen. Zeg nooit, nooit, zeg ik altijd, maar er moet veel gebeuren willen we dat ooit weer doen. We waren allebei na 5 min kostmisselijk en daarna duurde de vlucht nog 25 min! En als de lijnen (verschillende afbeeldingen die je alleen vanuit de lucht kan zien) nou heel indrukwekkend waren, maar helaas... Beetje zonde van de tijd en het geld. We hadden ook eigenlijk een reservering voor een overnachting in Nasca, maar die hebben we geskipt. Wat een ghost town! Dus hebben we maar de nachtbus naar Aequipa genomen. Een gezellig stadje waar we 3 nachten zijn gebleven em de condor vallei hebben bezocht. Dat was echt super mooi! Vooral om die grote vogels (tot 4 meter breed) door de vallei te zien zweven. Maar ook de terrassen en de graven in de bergen waren super om te zien. Nu wilde ik dat ik foto´s had, maar die houden jullie dus zeker te goed.

Via Puno zijn we de Boliviaanse grens overgestoken naar Copacabana aan het Titicacameer waar ik ook mijn verjaardag heb gevierd. Lekker rustig aan gedaan. Iedereen trouwens super bedankt voor alle leuke, lieve en grappige berichtjes voor mijn verjaardag. Was het toch een beetje of jullie er allemaal bij waren!

De volgende dag hebben we een super mooie wandeling gemaakt over Isla del Sol (in het Titicacameer) om de volgende dag naar Uyuni af te reizen. Daar was het echt het toppunt van kou! Uiteraard wilden we wel een dag naar de zoutvlakte (Salar de Uyuni) en dat was zeker de moeite waard ondanks de kou. De musea etc onderweg stelden trouwens niets voor. Maar de zoutvlakte en het eiland dat daar ineens in het midden opduikt (inclusief cactussen) waren wel heel erg indrukwekkend. Uyuni zelf vonden wij niet heel erg gezellig. Over het algemeen (en na verschillende incidenten met de bus, hotel, toiletbezoek, etc) vinden wij de mensen in Peru toch vele malen vriendelijker dan hier in Bolivia. Misschien hebben wij net de verkeerde mensen hier getroffen of komt het door de kou hier?!?

Vanmiddag door naar Sucre voor een paar nachten en dan vliegen we (hopelijk) naar de Braziliaanse grens voor de laatste 2,5 week van ons avontuur hier in Zuid-Amerika. Maar dat moet ik zo dus nog wel even (met mijn beste Spaans over de telefoon) regelen. Hopen dat het lukt!

Hopelijk zien of horen we iedereen weer snel wanneer wij halverwege augustus weer voet op Nederlandse bodem zetten! Houd ons op de hoogte van jullie avonturen!

Liefs