Vanuit een verlaten Greenville,..
Door: Linda
Blijf op de hoogte en volg Linda
10 Augustus 2008 | Verenigde Staten, Greenville
... alhoewel, meer vanuit een verlaten campus de laatste update van de vakantie. Zoals jullie begrijpen ben ik inmiddels in Greenville aangekomen. Mijn bestemming voor het komende jaar. Ben nog een beetje remi hier aangezien iedereen pas volgend weekend gaat verhuizen en in hun appartement mag. Ze hebben voor mij een uitzondering gemaakt aangezien ik al een vlucht had geboekt en ik anders nergens anders naartoe zou kunnen (geen hostels etc). Daar kom ik zo nog even op terug.
Even terug naar Honduras; na de warme dagen in Utila hebben Mark en ik rechtstreeks de bus genomen naar Copan dat ongeveer op de grens ligt van Honduras en Guatemala. Hier hebben wij de Maya Ruines bezocht. Super leuk! Maar vooral het dorpje op zich was ook leuk. Heel erg gemoedelijk en gezellig. We hebben dan ook besloten om daar een nachtje extra te blijven en hebben we nog een koffietoer gedaan. Interessante tour en aardige gids, maar hij is die 3 uur werkelijk geen minuut opgehouden met praten. Dus nu weten we echt alles over koffie ;); over andere dingen wilde hij maar heel even praten, want we waren hier immers voor een koffietoer. Haha!
Aangezien Guatemala onze laatste bestemming was en het einde van de vakantie in zicht was, hebben we besloten om het rustig aan te doen. We hebben ervoor gekozen om een paar nachten in Antigua (de vroegere hoofdstad van het rijk) en een paar nachten bij het meer Atitlan te verblijven om vanuit daar dingen te ondernemen. Op die manier zaten we onze laatste paar dagen niet alleen maar de in de bus.
Vanuit Antigua hebben we onder andere de vulkaan Pacaya beklommen. Dat wil zeggen; we werden eerst met een busje vrij ver gebracht om daarna zo'n twee uur omhoog te wandelen/hiken. Ging redelijk soepel, al had ik anders verwacht (met mijn ontzettend getrainde lichaam). Was wel heel erg gaaf om echt op het lava te staan! Heel erg warm en dan een stap verder weer heel erg koud; heel vreemd. Mensen hadden hot dogs, eieren en andere zaken meegenomen om te roosteren. Was grappig om te zien.
Bij het meer wilden we ook de vulkaan San Pedro belkimmen. Hier hebben we dan ook een poging toe gedaan, totdat mijn lichaam na 2 uur zei dat het niet meer verder wilde in de wetenschap dat het ook nog naar beneden zou moeten. Ik denk dat we er verstandig aan hebben gedaan, aangezien we later ook nog een koppel tegen kwamen die wel hadden doorgezet, helemaal kapot waren, laatste boot hadden gemist en toen ze boven waren het toch alleen maar mistig was en je weinig kon zien.
Wij dachten tevens de volgende dag het uitzicht op een andere manier mee te maken; we zouden namelijk gaan paragliden. Echter, door de wind was dat helaas niet mogelijk. We hebben het dus maar bewaard voor een andere vakantie :) (Mam, vertel het wel wanneer ik het ooit heb gedaan...).
Ook nog naar een grote markt in Chichicastenango geweest de laatste dag. Was leuk te zien; al die kleurrijke kleren, speeltjes, tassen, al die kruiden etc.
En toen was het helaas tijd om afscheid te nemen. Niet makkelijk en niet leuk, helemaal niet wanneer je in een ' spookcampus' terecht komt (er is hier nog niemand), je geen huisgenoot hebt en misschien ook wel niet krijgt - of een hele vervelende - (ik ga waarschijnlijk daarom ook verhuizen naar een 4-kamer appartement ipv een 2-kamer appartement zodat ik wel - leuke - huisgenoten heb...), en je in een stad bent die totaal niet is ingesteld op buitenlanders. Dit wil zeggen; bijna geen publieke telefoons, geen voetpaden of fietspaden voor mensen die geen auto bezitten (zoals ik), bijna geen bussen (die wel nodig zijn voor mensen zoals ik die geen auto bezitten; ik heb ze in ieder geval nog niet ontdekt; je wordt heel raar aangekeken als je hier alles lopend doet kan ik je uit ervaring vertellen), niemand weet wat voor postzegels nodig zijn naar Europa / Nederland.... Wordt weer een interessant jaar :). Maar wellicht is het allemaal makkelijk op te lossen met een auto, hahah! We zullen eens zien. Zolang we maar geen Nieuw-Zeeland taferelen krijgen :).
Misschien ga ik deze week nog even naar Dana (vriendinnetje uit NZ) toe (die woont in Massachussets - als ik het goed spel en het goed heb, haha!). Maar hoe ik daar ga komen? Dat weet nog niemand! Misschien dat zij me kan helpen. Zal haar vanavond eens bellen...
En dan mijn courses uitzoeken met mijn professor. Wellicht dat ik dan ook te horen krijg wat mijn graduate assistantship in zal houden; heb nog geen idee...
Denk dat ik zo nog even ga zwemmen in het te super relaxte en asociale zwembad hier... en dat allemaal van jullie belastinggeld :)... Het leven kan mooi zijn ;).
Hoop te horen hoe met jullie daar gaat!
Liefs
Even terug naar Honduras; na de warme dagen in Utila hebben Mark en ik rechtstreeks de bus genomen naar Copan dat ongeveer op de grens ligt van Honduras en Guatemala. Hier hebben wij de Maya Ruines bezocht. Super leuk! Maar vooral het dorpje op zich was ook leuk. Heel erg gemoedelijk en gezellig. We hebben dan ook besloten om daar een nachtje extra te blijven en hebben we nog een koffietoer gedaan. Interessante tour en aardige gids, maar hij is die 3 uur werkelijk geen minuut opgehouden met praten. Dus nu weten we echt alles over koffie ;); over andere dingen wilde hij maar heel even praten, want we waren hier immers voor een koffietoer. Haha!
Aangezien Guatemala onze laatste bestemming was en het einde van de vakantie in zicht was, hebben we besloten om het rustig aan te doen. We hebben ervoor gekozen om een paar nachten in Antigua (de vroegere hoofdstad van het rijk) en een paar nachten bij het meer Atitlan te verblijven om vanuit daar dingen te ondernemen. Op die manier zaten we onze laatste paar dagen niet alleen maar de in de bus.
Vanuit Antigua hebben we onder andere de vulkaan Pacaya beklommen. Dat wil zeggen; we werden eerst met een busje vrij ver gebracht om daarna zo'n twee uur omhoog te wandelen/hiken. Ging redelijk soepel, al had ik anders verwacht (met mijn ontzettend getrainde lichaam). Was wel heel erg gaaf om echt op het lava te staan! Heel erg warm en dan een stap verder weer heel erg koud; heel vreemd. Mensen hadden hot dogs, eieren en andere zaken meegenomen om te roosteren. Was grappig om te zien.
Bij het meer wilden we ook de vulkaan San Pedro belkimmen. Hier hebben we dan ook een poging toe gedaan, totdat mijn lichaam na 2 uur zei dat het niet meer verder wilde in de wetenschap dat het ook nog naar beneden zou moeten. Ik denk dat we er verstandig aan hebben gedaan, aangezien we later ook nog een koppel tegen kwamen die wel hadden doorgezet, helemaal kapot waren, laatste boot hadden gemist en toen ze boven waren het toch alleen maar mistig was en je weinig kon zien.
Wij dachten tevens de volgende dag het uitzicht op een andere manier mee te maken; we zouden namelijk gaan paragliden. Echter, door de wind was dat helaas niet mogelijk. We hebben het dus maar bewaard voor een andere vakantie :) (Mam, vertel het wel wanneer ik het ooit heb gedaan...).
Ook nog naar een grote markt in Chichicastenango geweest de laatste dag. Was leuk te zien; al die kleurrijke kleren, speeltjes, tassen, al die kruiden etc.
En toen was het helaas tijd om afscheid te nemen. Niet makkelijk en niet leuk, helemaal niet wanneer je in een ' spookcampus' terecht komt (er is hier nog niemand), je geen huisgenoot hebt en misschien ook wel niet krijgt - of een hele vervelende - (ik ga waarschijnlijk daarom ook verhuizen naar een 4-kamer appartement ipv een 2-kamer appartement zodat ik wel - leuke - huisgenoten heb...), en je in een stad bent die totaal niet is ingesteld op buitenlanders. Dit wil zeggen; bijna geen publieke telefoons, geen voetpaden of fietspaden voor mensen die geen auto bezitten (zoals ik), bijna geen bussen (die wel nodig zijn voor mensen zoals ik die geen auto bezitten; ik heb ze in ieder geval nog niet ontdekt; je wordt heel raar aangekeken als je hier alles lopend doet kan ik je uit ervaring vertellen), niemand weet wat voor postzegels nodig zijn naar Europa / Nederland.... Wordt weer een interessant jaar :). Maar wellicht is het allemaal makkelijk op te lossen met een auto, hahah! We zullen eens zien. Zolang we maar geen Nieuw-Zeeland taferelen krijgen :).
Misschien ga ik deze week nog even naar Dana (vriendinnetje uit NZ) toe (die woont in Massachussets - als ik het goed spel en het goed heb, haha!). Maar hoe ik daar ga komen? Dat weet nog niemand! Misschien dat zij me kan helpen. Zal haar vanavond eens bellen...
En dan mijn courses uitzoeken met mijn professor. Wellicht dat ik dan ook te horen krijg wat mijn graduate assistantship in zal houden; heb nog geen idee...
Denk dat ik zo nog even ga zwemmen in het te super relaxte en asociale zwembad hier... en dat allemaal van jullie belastinggeld :)... Het leven kan mooi zijn ;).
Hoop te horen hoe met jullie daar gaat!
Liefs
-
11 Augustus 2008 - 05:44
Ferry:
Hee Linda,
Leuk weer iets van je te horen.
Ik zie wel dat het heel erg slecht met je gaat.
Krijg bijna medelijden met je.
Erg vervelend als je vooraf een vakantie plant en dan als je er dan bent,
Moet je ook overal naartoe, al die landen, al dat reizen en zo veel zien.
Wel goed dat je nu een week vakantie hebt.
Maar ja, na al dat moois moet er binnenkort wel wat gebeuren..
Hier gaat alles ontzettend goed.
Komende week krijg ik er een vriendje bij die ook mijn pand beveiligd als ik weg ben.
een mechelsche herder van 1,5 jaar die al helemaal getraint is.
Wel makkelijk dan hoef ik hem niets meer te leren.
Deze week dus een kooi gaan maken en wat spullen halen.
Na 2 rustige vakantieweken gaat het hier nu weer langzaam van start.
Het word een heel mooi najaar met veel leuke klussen.
Nog veel vakantie plezier deze week en veel sterkte met je opleiding.
Groetjes en veel liefs
Ferry
-
11 Augustus 2008 - 06:33
Martin:
Heey Lin,
Je bent al weer mooi op stoom met je verhalen :-)
Ik had al van je moeder gehoord dat je appartement net zo was als op de plaatjes, dus dat zit goed. Hopelijk krijg je leuke roomies.
Groetjes,
Martin -
11 Augustus 2008 - 06:38
Walter:
Hee Linda,
Wij beginnen zo aan onze maandagochtendbespreking.Dit ligt inmiddels heel ver achter jou, haha.
Hier verder alles prima, Sjaantje hoogzwanger en de klusjes beginnen weer te vallen.
Hou je taai, jij maakt er daar ongetwijfeld weer een feestje van!
Walter -
11 Augustus 2008 - 07:09
Martin:
Heey Lin,
Je bent al weer mooi op stoom met je verhalen :-)
Ik had al van je moeder gehoord dat je appartement net zo was als op de plaatjes, dus dat zit goed. Hopelijk krijg je leuke roomies.
Groetjes,
Martin -
11 Augustus 2008 - 18:50
Rennie:
Hallo Linda. Ik heb eens rustig de tijd genomen om al je belevenissen van deze reis cq onderneming te lezen. (Had eerst vakantie en later een beetje druk) Wat ben je toch een ondernemend type. geweldig!! Je kunt altijd nog een reisgids gaan schrijven want je schrijft heel beeldend en onderhoudend. Ik wens je veel plezier en veel succes met je studie en alles wat je daar verder nog gaat ondernemen. Groeten en liefs Rennie -
11 Augustus 2008 - 18:51
Pap En Mam:
Hoi Lin,
Blij dat we nog weer iets van ons belastinggeld terug zien en dat jij er dan ook nog blij van wordt is helemaal mooi! Fijn dat in ieder geval alles er zo uit ziet als op het internet en nu maar hopen dat je leuke huisgenootjes krijgt; gaat vast goed komen.... Hier alles o.k. en spreek je snel!
XXX -
12 Augustus 2008 - 09:24
Linda:
Hee Lin, gaat vast helemaal goedkomen met jouw huisgenootjes...
Succes en geniet ervan!
xx Lin
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
