De eerste week...

is al weer voorbij! Het gaat echt zo snel. Voel me al redelijk thuis hier en het lijkt ook of ik hier al veel langer ben. Kamertje is redelijk ingericht met wat foto's aan de muur, fles ranja op het aanrecht en mijn oranje knuffel op het hoekje van het bed (het is gewoon echt waar Diaan, kan er niets aan doen!), 's ochtends een lekker ontbijtje met elke ochtend een Nieuw-Zeelandse kiwi (nee meiden, de vrucht, niet de persoon en ik denk dat Reinder jaloers zou zijn, of niet mam? ;)), beetje relaxen en 's avonds eten met mijn huisgenootjes...

Super leuk al jullie berichtjes! Het is zo leuk om even iets van thuis te horen. En in het Nederlands! Ik heb echt gewoon nog geen enkele Nederlander ontmoet hier op de campus (er zijn hier 15.000 studenten, er moet toch minstens 1 andere Nederlander te vinden zijn?!?!) en heb dus al een week geen Nederlands kunnen praten. Nou ja, niet helemaal waar, twee keer aan de telefoon. Maar toen had ik soms al moeite met enkele woorden in het Nederlands te vinden, laat staan over tien maanden! Haha! In het begin van de week werd ik 's ochtends wakker en lag ergens over na te denken en realiseerde me dat ik dat in het Engels deed. Al na een paar dagen, so weird. In Venetie duurde dat wel iets langer....

Maar goed, al mijn huisgenootjes zijn inmiddels ingecheckt. We zijn in totaal met zijn zessen: Annie (Amerikaans), Claire (Canadees), Vivian en Ivy (Chinees, maar denk dat ze deze 'internationale' namen voor ons gebruiken misschien...) en Mai (Japans). Heerlijk internationaal dus en is erg gezellig. Ik heb het erg getroffen denk ik. De meeste huisgenootjes zijn slechts voor een semester, dus dat is wel jammer. Maar we hebben al een aantal keren samen gegeten. Vanavond had Vivian chinees voor ons gekookt en Claire een lekker salade gemaakt (wel met mijn ingredienten, maar dat mag de pret niet drukken, nietwaar ;)?). We hebben die keren slechts met zijn vieren gegeten. Mai is in Wellington volgens mij de hele week en Annie is erg into haar Amerikaanse vrienden (beetje vreemd als je in een ander land studeert... je zou zeggen dat je dan ook wat andere culturen zou willen leren kennen... verder is ze heel erg aardig, hoor!)

Wat school betreft ben ik bijna helemaal ready. Morgen mijn boeken ophalen voor mijn eerste paper en volgende week wat dingen regelen en bespreken met mijn supervisor van mijn directed study denk ik. Ik heb haar nog niet ontmoet, maar heb gesproken met een andere docent en die heeft haar gebeld. Ze was onwijs enthousiast en heeft allerlei grote plannen voor en met me. Ik wilde graag iets doen met evenementen en fondsenwerving en zij gaat wrs regelen dat ik ook daadwerkelijk bij bedrijven binnen mag kijken. En ze had het over de City Council en een presentatie die ik misschien zou moeten of mogen doen tijdens een groot congres... Ben benieuwd!

Verder heb ik naast mijn eerste paper (iets met onderzoek, het was verplicht...) nog een paper gekozen dat Youth en Sport heet (hopelijk kan ik het misschien op een of andere manier linken met de Kinderlympics) en een paper in de Managementschool (ik zit in de School of Education), namelijk Intercultural Communicating. Zijn groepen van ongeveer 15 ((inter)nationale) studenten die in de vorm van seminars zaken over interculturele communicatie bespreken. Leek me wel leuk en useful met het oog op misschien mijn internationale ambities ;)... En gewoon om wat meer te weten te komen over andere culturen.

Het uiteindelijk verkrijgen van mijn studentenkaart vereiste een 6 uur durende zwerftocht over campus. Ik zal jullie niet vermoeien met alle details, maar dat ging ongeveer zo: met ongeveer 5 andere studenten (de rest is hier allemaal met een exchange programme en zaten dus in een andere zaal) in een grote collegezaal wachten op de uitleg over hoe je uiteindelijk die felbegeerde studentenkaart kunt bemachtigen. Zonder die kaart ben je hier een nobody, dus ik ging op pad. Eerst zorgen dat je verzekering goedgekeurd wordt (dat betekent heel lang in een rij wachten op je beurt), toen in de verkeerde rij gaan wachten op iets wat ik nog helemaal niet kon krijgen, op naar mijn school (waar is dat f*cking gebouw en waar is in vredesbaan de ingang?!?) waar ik met mijn docenten heb gepraat over de papers die ik misschien wilde nemen. Dat ging aardig snel en ze waren erg aardig en relaxed (!), maar ik wilde dus misschien ook dat andere paper doen, waarvoor ik naar de management school moest (waar is dat f*cking gebouw en waar is in vredesnaam de ingang?!?). Ook dat ging aardig smooth - ook al duurde het vrij lang voordat ik de juiste kamer had gevonden en ik al 5 keer een andere richting in was gestuurd - en kon ik eindelijk mijn approval krijgen. Dacht dat het zo gefixt zou zijn. In mijn eigen school was dat ook zo, maar in de Management School moest ik echt heel lang wachten in een collegezaal. Eindelijk was ik aan de beurt, bleken ze niet zeker te zijn of ik op deze faculteit wel toegelaten zou kunnen worden. Dat ik op de School of Education was aangenomen, betekende nog niet dat ik ook automatisch binnen de Management School een paper zou kunnen kiezen. Dus werd ik weer terug gestuurd naar S-Block (ja, don't ask!) om mijn dossier op te halen. Ik had prioriteit gekregen, zodat ik niet weer zou hoeven wachten als ik terug zou komen, maar als je hier niets zegt, dan krijg je die dus niet. Nadat twee studenten mij voor waren gegaan, heb ik mijn mond maar even opengetrokken en was ik direct daarna aan de beurt. Werkt overal, is toch wel fijn! Haha! Eindelijk al mijn approvals, terug naar S-Block, waar ik nog meer collegegeld moest gaan betalen (gaat echt nergens over, maar de boeken zijn included, dus eindelijk iets wat ik NIET hoef te betalen. Je moet echt overal voor betalen, zelfs voor het gebruik van internet op de universiteit!), maar dan toch uiteindelijk mijn felbegeerde kaart heb gekregen! YES!

Jullie denken nu vast: ze zei dat ze ons niet zou gaan vervelen met details. Believe me: dat heb ik niet gedaan. Heb nog een heleboel weggelaten, zodat jullie niet verveeld zouden raken (mijn zwerftocht heeft maar liefst 6 uur geduurd, dus geloof me...), maar ik ben tenminste geen nobody meer!

De Orientation Week is nu gaande en ik dacht dat er onwijs veel activiteiten georganiseerd zouden zijn. Kwam ik even bedrogen uit! Alleen maar boring seminars (maar door naar alle verplichte te gaan, heb ik nu wel een gratis reisje naar het strand verdiend :) lucky me!) en colleges over dat je niet te veel mag drinken, geen drugs mag gebruiken, dat je lief tegen elkaar moet zijn en elkaars cultuur moet respecteren, maar vooral over safe sex. Believe it or not, maar ik heb echt gewoon twee preken en een anderhalf uur durend college over safe sex gehad. Inclusief scenario's wat je wel en niet zou moeten doen in verband met het drinken van alcohol... Het is echt zo weird. Ben je blij dat je eindelijk op je 22e thuis geen preek meer krijgt van je vader voordat je vertrekt, is er hier wel een of andere 50-jarige uitgezakte Nieuw-Zeelander (Geert, je zou onwijs veel maatjes hebben hier ;)) die de Cosmopolitan leest en ons daar zelfs uit voor gaat lezen (?!?!?) die je over alles en nog wat gaat preken. (Ja pap, ik weet wat je nu denkt... Je hebt je informanten overal! Haha!). Maar goed, het schijnt onder de Aziatische studenten nogal een probleem te zijn, omdat ze thuis over dit soort dingen niet praten en veel Aziatische studentes zwanger raken tijdens hun studie hier. Maar het gaf dus niets als ik misschien in de tweede klas van het Praedinius iets heb gemist tijdens biologie, want ik heb het nu iig tien keer zo uitgebreid gehad! ;)

Oh ja, super leuk nieuws: hopelijk heb ik volgende week een auto (auto's zijn erg goedkoop hier)! Zou echt zo cool zijn! De supermarkt is bijvoorbeeld redelijk ver weg, de bus naar het strand gaat slechts twee keer op een dag, op onwijs onhandige tijden, de bus naar de universiteit gaat niet meer na 19.00 uur en met een auto kun je hier zoveel makkelijker tripjes maken. Ik vroeg de uitgezakte 50-jarige manager of hij iets wist over de veiling, maar hij zei dat je daar beter niet naartoe zou kunnen gaan: slechte auto's en je weet nooit wat je koopt. Via een van de RA (Residantial Assistant) ga ik hoogstwrs een auto kopen. Zijn broer wil de zijne verkopen. Is echt een super coole auto en als de checkup dit weekend goed is, heb ik volgende week een auto :)!!! Mijn eerste echte eigen auto! Hihi!

Er is zo veel te vertellen, maar denk dat ik keuzes moet maken zo op de website. Anders wordt het wel een heeeeeeeel erg lang verhaal. Ben ook erg moe van alle nieuwe indrukken, nieuwe dingen en nieuwe mensen. Daarover volgende keer meer. Voor nu moet ik me weer extra goed vast gaan houden, zodat ik niet van de aardbol val zo bungelend downunder (Ja fam, ik ben er toch echt. Jullie moeten misschien een verrekijker aanschaffen? Ik heb er in ieder geval eentje waar ik jullie wel mee kan zien...).

Ik ga weer stoppen. Ga eindelijk eens vroeg naar bed, want feestjes hebben ze hier wel voldoende (leuke bar waar alle studenten naartoe gaan (Hillcrest Tavern) is echt vijf minuutjes lopen vanaf mijn kamer)...

OK, take care!
Liefs